കറ

കറുകറുത്ത ബോര്‍ഡിലെ
വെളുവെളുത്ത എഴുത്തില്‍
നിറഞ്ഞ വാക്ക്‌;
നിറം നോക്കാത്ത വായന
..........
കറുപ്പും വെളുപ്പും സിനിമാക്കാലം,
വെളുത്ത കുതിരമേലാണ്‌ നായകന്‍
വീഴ്ത്തിയ ചോര കറുപ്പ്‌
ഉള്ളില്‍ തെറിച്ചത്‌ ചോപ്പ്‌
..........
വെളുപ്പും കറുപ്പും കണ്ണില്‍
നിറം പിടിച്ച കാഴ്ചക്കാലം;
വീഴ്ത്തുന്നത്‌ ചുവപ്പ്‌
കാണുന്നതും ചുവപ്പ്‌
ഉള്ളിലെന്നും ഉണങ്ങാത്ത കറുപ്പ്‌
..........

കാറ്റു പറയുന്നുണ്ട്‌

ഉല്‍സവക്കതിനകള്‍ക്കിടയില്‍ നിന്നും
ആനച്ചൂരും ചവിട്ടിയിറങ്ങുന്ന കാറ്റു പറയുന്നുണ്ട്‌..

ഓരോ രംഗവും രംഗമാറ്റവും
എത്ര ശ്രദ്ധയോടെയാണെന്ന്‌!
പാത്രസൃഷ്ടി, ഭാവപ്പകര്‍ച്ചകള്‍, അലങ്കാരങ്ങള്‍..

സമയസൂചികളിലൂടെ
താളത്തില്‍ തെന്നുന്ന മിടിപ്പുകള്‍,
അരങ്ങും കഴിഞ്ഞ്‌
കണ്ണും കാതും കടന്ന്‌
പരഹൃദയങ്ങളില്‍
പുതിയ കഥാനാമ്പുകള്‍
മുളപ്പിച്ചെടുക്കുന്നു;
അതിരിനപ്പുറം അരുതെന്ന്‌
അരിഞ്ഞു നിര്‍ത്തിയാലും
പ്രകാശത്തിലേയ്ക്ക്‌ പടര്‍ന്നുപോകുന്നു..

ഇഴയടുപ്പിച്ചു നെയ്ത കഥയില്‍,
സൈഡ്‌കര്‍ട്ടനു പിന്നില്‍നിന്നും
സഹായവചനങ്ങളെത്താത്ത നേരങ്ങളില്‍
നെയ്ത്തില്‍പ്പിശകു പോലെ
അപകടമരണങ്ങളുണ്ടാകുന്നു..

ഏതിലും,
അക്ഷരത്തെറ്റില്ലാത്തവ
ആരവങ്ങളിലുയിര്‍ക്കപ്പെടുന്നു

ചേര്‍ത്തടുക്കിയ ഇഷ്ടികകള്‍ക്കുള്ളില്‍
ഒതുങ്ങുന്നില്ല ജീവിതം;
വെട്ടിമൂടിയ കുഴിയില്‍ മരണവും..